Do mnie najbardziej dotarły te stwierdzenia:
1. Każdy mężczyzna ma charyzmat nauczycielski, do głoszenia Dobrej Nowiny (w pierwszej kolejności: rodzinie)
2. Pan Bóg buduje charyzmaty na naturze człowieka (poznasz siebie, to poznasz swoje charyzmaty) – jakie to super, Bóg jest po prostu PRAWDĄ o nas samych! Szukajmy prawdy o sobie samych dzięki Bogu!
3. Charyzmaty udzielają się w czasie działania
4. Charyzmaty rozwijają się we współpracy z łaską Bożą (warto je rozwijać, rozeznawać, mieć też kierownika duchownego, wszystko w posłuszeństwie!)
5. Charyzmat (dar Ducha Świętego) jest po to by:
a) służyć
b) budować Kościół i jego jedność) oddawać Bogu chwałę- a nie dla naszych subiektywnych odczuć, poczucia bycia wyróżnionym etc
Rozpoznawajmy dary nam dane w sakramentach chrztu i bierzmowania i wykorzystujmy dla służby wspólnocie Kościoła.
Rafał
Chciałbym podzielić się refleksją na temat dwóch rozważanych tekstów z listów Świętego Pawła Apostoła. W pierwszym rozważanym tekście (1 Kor 12. 1-11 Charyzmaty Ducha Świętego) autor w bardzo przejrzysty sposób poucza o darach duchowych, których otrzymania muszą się spodziewać wszyscy, po przyjęciu sakramentu Chrztu Świętego.
Duch Święty działa w nas. I również my musimy być gotowi na przyjmowanie duchowych darów, którymi Duch zechce nas obdarzyć.
To dzięki Duchowi Świętemu już możemy wyznać „Jezus jest Panem”. Uczestnicząc we Mszy świętej doświadczamy charyzmatu powszechnego kapłaństwa. Praktykując modlitwę osobistą lub wspólnotową rozwijamy życie charyzmatyczne przez łaskę działającego w nas Ducha Świętego, objawiającego się przez dar pobożności. W codziennym życiu rodzinnym, zawodowym, społecznym oraz podejmując różne aktywności, jestem wezwany do otwierania się na Ducha Świętego, który może zechcieć uzdolnić mnie do posługi według swego zamysłu w dowolnym czasie i miejscu.Bez względu jednak jakich Duch Święty udziela charyzmatów, muszę pamiętać, o czym poucza Święty Paweł, że otrzymujemy je dla wspólnego dobra, czyli dla służby braciom w miłości. Ponieważ sprawcą wszystkiego we wszystkich jest jeden Bóg, jeden Pan Jezus Chrystus i jeden Duch wszyscy, bez względu jakim charyzmatem, jesteśmy lub będziemy obdarzeni, czy w jakiej wspólnocie działamy, musimy zachować jedność i wierność w posłuszeństwie Kościołowi Świętemu.
Nasza posługa w kościele w służbie braciom ma nas prowadzić do doskonałej miłości i zbliżać do Boga Ojca na wzór Jezusa, który jest samą miłością. Autor „Hymnu o miłości” w drugim rozważanym tekście z I Listu Św. Pawła do Koryntian (1 Kor 13. 1-13) podpowiada nam w jaki sposób to wezwanie do miłości wypełnić.
Ten tekst jest doskonałym drogowskazem na chrześcijańskie życie, choć wydaje się już dobrze znany i spowszedniały przez częste recytowanie go na uroczystościach ślubnych, ale jakże dokładnie opisuje prawdziwą miłość, którą mam wprowadzać w życie.
Tomek
